Elke maand komen er in Parijs meer dan 200 jonge migranten aan die hopen een nieuw leven op te bouwen. Ondanks die hoop worden ze geconfronteerd met de harde realiteit van dakloosheid en beperkte opvangmogelijkheden. Samen met Utopia 56 deed Sheltersuit Foundation mee aan een nachtelijke patrouille om levensmiddelen en Sheltersuits uit te delen en meer inzicht te krijgen in de dagelijkse uitdagingen die deze mensen moeten doorstaan.

Utopia 56 zet zich in voor thuislozen en immigranten

Utopia 56 is een organisatie die in 2016 is begonnen om dakloosheid en problemen rond migratie in Frankrijk aan te pakken. Ze werken in steden zoals Parijs, Calais en Lille. Ze hebben meer dan 13.000 vrijwilligers die helpen met verschillende taken zoals het uitdelen van eten, kleding, en het organiseren van tijdelijke opvang.

Dagelijks helpt Utopia 56 honderden mensen, vooral migranten en daklozen, met primaire behoeften zoals eten en medische zorg, maar ook met juridische hulp. Ondanks hun steevaste inzet, is de vraag vaak groter dan wat ze aankunnen. Ook probeert Utopia 56 de overheid te overtuigen om in lange termijn oplossingen te denken.

Wij dragen ons steentje bij door elke maand 90 Sheltersuits te doneren. Deze pakken beschermen mensen die buiten moeten slapen tegen kou en regen. Ook gaan we samen op patrouilles om thuislozen direct te helpen met de distributie van Sheltersuits.

IMG_5563
IMG_5541
IMG_6063
IMG_5457
IMG_5675
IMG_5719
IMG_5735-2
IMG_5774
IMG_5832
IMG_5750-2
IMG_5732-2
IMG_6010
IMG_5557
IMG_5613
IMG_5437-2
IMG_5431
IMG_5684-2
IMG_5458-2
IMG_5635
Ons werk lijkt eindeloos. Elke dag moeten we nieuwe manieren vinden om rond te komen en zoveel mogelijk mensen te helpen. Maar we proberen ook het systeem te veranderen. Mensen die op zoek zijn naar veiligheid de schuld geven lost niets op; begrip en actie wel.

- Emily, Utopia 56  -
IMG_5974-3
Een groep jonge migranten

De verborgen crisis in Parijs: elke maand meer dan 200 jonge migranten

Elke maand arriveren er meer dan 200 jonge migranten in Parijs, die ontsnappen aan schrijnende omstandigheden en op zoek zijn naar veiligheid en een nieuw begin. Helaas betekent hun aankomst vaak een harde realiteit: ze worden geconfronteerd met overweldigende problemen in een stad die al haar hulpbronnen aan het maximum heeft.

“Elke dag komen er nieuwe gezichten. We proberen hen te bereiken waar ze zijn, maar de behoefte is enorm,” zegt Emily van Utopia 56.

Tijdens onze nachtpauze distribueerden we voedsel, water en weerbestendige Sheltersuits op drie locaties. Bij een van deze locaties begon een beheersbare groep zich snel te verspreiden. Het nieuws verspreidde zich en steeds meer jonge migranten kwamen opdagen, hopend op hulp. De situatie werd steeds spannender, en om veiligheidsredenen moesten we ons terugtrekken.

Deze ervaring benadrukte niet alleen de dringende behoefte aan middelen, maar ook de enorme uitdagingen waarmee degenen die naar Parijs komen, worden geconfronteerd. Het herinnerde ons aan de cruciale rol van gemeenschapsactie en onderstreepte de grenzen van wat er bereikt kan worden zonder bredere structurele ondersteuning.

IMG_5913
IMG_5933
IMG_5926
IMG_5990-2
IMG_5934
IMG_5770-2
IMG_6151
IMG_5922
IMG_5700-6
IMG_6196
IMG_6188
IMG_5808
IMG_5870-2
IMG_5975
Het Sheltersuit is een product dat niet alleen de mensen ondersteunt, maar ook ons werk. Het stelt ons in staat om contact te houden en te weten dat mensen de moeilijke omstandigheden kunnen doorstaan wanneer ze een Sheltersuit dragen. Het geeft hen een gevoel van veiligheid en rust. Je weet dat je beschermd bent.

- Emily, Utopia 56 -
IMG_5971-2
De student die we tijdens de nachtelijke patrouille in Parijs hebben ontmoet

De overlevingsroutine van een student

Tijdens de patrouille viel het verhaal van een jonge man op die al drie maanden onder een brug leefde. Ondanks de haast kwam hij naar ons toe met een glimlach en vroeg: "Hebben jullie meer Sheltersuits? Mijn vriend zou er echt één kunnen gebruiken." Zijn verhaal was ontzettend sterk. Op dat moment was hij al langer dan drie maanden dakloos. Nadat hij zijn baan verloor, moest hij zijn huurwoning verlaten, maar zijn studie bleef doorgaan, wat hem een reden gaf om te blijven.

Hij vond onderdak onder een brug, naast een rivier, en vertelde ons dat hij zijn best deed om een baan te vinden. Ondanks zijn omstandigheden bleef hij studeren, door de ochtenden in de bibliotheek door te brengen voor internet en studie, en de avonden zoekend naar plekken om te douchen.

Zijn nachten bracht hij echter door in onveilige omstandigheden, terwijl hij de ruimte onder de brug moest delen met vreemden. Hij onthulde een pijnlijke paradox: "Om dakloosheid te ontsnappen, moet je alleen zijn. Maar om je veilig te voelen, heb je een gemeenschap nodig." Het was een keuze tussen overleven en isolatie, zei hij. Toen we hem vroegen waarom hij geen contact met zijn familie opnam voor steun, glimlachte hij. Zijn grootste droom was om hen trots te maken, en het delen van zijn pijn zou te veel zorgen bij hen veroorzaken.

Ik ben bang om mijn familie mijn situatie te vertellen. Ik ben hier gekomen om te leren en een toekomst voor mezelf op te bouwen. Hen teleurstellen is geen optie, ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven.

- Anonieme student die we ontmoetten in Paris -
IMG_5944-2
IMG_5957
IMG_5971-2
IMG_5963
IMG_5964

Gemeenschappen aan de rand van de stad

Verder weg van het stadscentrum, onder een grote brug bij het water, bezochten we een klein kampement van tenten, geleid door Emily van Utopia 56. We droegen benodigdheden en voedsel en wandelden door een rustige en afgelegen gebied totdat we het kamp bereikten.

Op de locatie waren de meeste tenten dicht, hoewel sommige tekenen van beweging vertoonden. In de verte brandde een klein vuur om de bewoners warmte te geven. De mensen die daar woonden deelden de uitdagingen van vast te zitten in limbo. Veel van hen waren gevlucht uit onveilige landen zoals Afghanistan of Syrië, maar ondanks hun inspanningen blijft het bijna onmogelijk om een stabiel leven op te bouwen in Parijs.

De situatie is somber, met beperkte middelen en weinig hoop op verandering. Toch gaven de mensen die we ontmoetten hun realiteit weer met een niveau van begrip en geduld dat de dringende behoefte aan systemische oplossingen voor ontheemding en dakloosheid onderstreepte. Ondanks hun erbarmelijke omstandigheden was hun vriendelijkheid opmerkelijk. Helaas, zes maanden later, waren we verwoest toen we hoorden dat hun tenten waren verbrand.

IMG_6106-2
Een van de mensen die we in het kamp hebben ontmoet, warmend bij het vuur.
Tragisch werden hun tenten 6 maanden later tot de grond toe afgebrand door de politie als onderdeel van een stadsbrede inspanning om “schoon schip te maken” voor de Olympische Spelen.

- NPR News, Paris -
IMG_6095
IMG_6028
IMG_6106-2
IMG_6125-2
IMG_6013-2
IMG_6120
IMG_6067
IMG_6183-2
IMG_6054-2
IMG_6046

Bronnen: https://www.npr.org/2024/08/04/nx-s1-5060223/in-paris-the-olympics-pushed-out-thousands-living-on-the-edge-of-the-city

newsletter

Ontvang onze impact rechtstreeks in je mailbox

Latest updates

Bezoek Leger des Heils Roosendaal: Warmte en Hoop met Sheltersuits

Een harde waarheid en een sprankje hoop tijdens een nachtelijke patrouille in Parijs: Utopia 56 en Sheltersuit Foundation

Intero Integrity en Sheltersuit: Partnerschap voor impact en innovatie

Oksana: van Oekraïense vluchteling naar lid van het Sheltersuit-team

‘Wonen is een mensenrecht’: Pauluskerk in actie voor dakloze mensen

IMG_6183-2
sheltersuit-animated-logo

Support us to bridge the gap

Help ons de wereld een betere plek te maken, één Sheltersuit tegelijk. Doneer nu en maak een verschil. Samen overbruggen we de kloof. Voor jou, en voor hen.