“Het zijn rare tijden”, zegt Manuela Blaswich van SMO Breda. Samen met haar collega Hans legt ze dagelijks op straat contact met daklozen. Met bekende gezichten, maar ook met nieuwe. “Vanwege de coronacrisis slapen er nu meer mensen op straat. De 20 Sheltersuits zijn daarom meer dan welkom, want ‘s nachts kan het in april nog akelig koud zijn.”
SMO staat voor Stichting Maatschappelijke Opvang en de organisatie richt zich onder meer op dak- en thuislozen. Er is een reguliere opvang, een woonvoorziening voor voormalig daklozen die worstelen met een verslaving én huisvesting voor mensen met meerdere, complexe, vaak chronische problemen.
“Als straatteam ontfermen wij ons over mensen die buiten verblijven. Het gaat om daklozen die nog niet klaar zijn voor begeleiding, in welke vorm dan ook.” Manuela en Hans rijden momenteel rond om deze groep van een kop koffie en een gesmeerde boterham te voorzien. Dat is hard nodig, omdat daklozen bijna nergens terecht kunnen tijdens de Nederlandse corona ‘lockdown’.
“Ons werk draait om het leggen en onderhouden van contacten, om op een laagdrempelige manier de dialoog aan te gaan. Daklozen weten dat ze altijd op het straatteam kunnen terugvallen, ook als ze bijvoorbeeld hebben deelgenomen aan een activiteit of traject, maar daar zijn uitgevallen. Bij andere hulpverleners ‘moeten’ ze, gaan ze verplichtingen aan. Als het dan toch mislukt voelen ze zich vrij om met ons in contact te blijven treden.”
In het buitengebied rond Breda verblijft een dakloze, een echte einzelgänger. “Echt het type oer-survivor”, aldus Manuela. Kort geleden heeft hij aangegeven dat hij moeite heeft om genoeg eten bijeen te krijgen. “We hebben hem toen een maaltijd gebracht en als verrassing een Sheltersuit meegenomen. De vraag was wel of hij het pak zou accepteren.”
Gelukkig heeft hij het ‘cadeau’ aangenomen en nadien heeft deze oer-survivor meermalen bij het straatteam aangegeven dat hij blij is met zijn nieuwe aanwinst. ‘Heerlijk warm’ waren zijn woorden volgens Manuela. De SMO-medewerkster geeft aan dat niet iedereen een Sheltersuit aanneemt. “Daklozen willen vaak niemand tot last zijn en ze kennen altijd een ander die zo’n meevaller beter kan gebruiken. Het lukt ons soms niet om iemand te overtuigen van het tegendeel, dat ook zij recht hebben op een suit.”
Inmiddels werkt Manuela drie jaar bij SMO Breda. Eerder was ze werkzaam in de ICT, totdat ze ‘psychisch onderuit’ ging. Een lang hersteltraject volgde en vanaf dat moment heeft ze altijd haar hart gevolgd. “Ik heb een opleiding SPH met ervaringsdeskundigheid afgerond en vervolgens ben ik aan de slag gegaan bij de GGZ.”
Op een gegeven moment zag ze de ‘straatteam vacature’ bij SMO. Ze reageerde en een dag later had ze een nieuwe baan. “Dit werk is me op het lijf geschreven. Soms praat ik 10 minuten met een dakloze, maar met een ander ga ik 2 uur in gesprek als dat nodig is.”
Bij SMO is de menselijke maat dus erg belangrijk. “We zijn heel blij met de Sheltersuits” , zegt Manuela. “We hebben nog een paar pakken liggen en we zorgen ervoor dat die bij de juiste mensen terecht komen.”